Cömert Şeyh Öyküsü

Cömert bir şeyh vardı. büyük miktarlarda borçlanır yoksullara dağıtırdı.

Yine borç ile bir tekke yaptırdı, mal mülkü neyi varsa Allah yoluna vermişti. Allah da onun bornçlarını ödemesini sağlardı. Şeyh böylece hayatını sürdü, hep borç aldı ve yoksullara dağıttı. Ömrünün sonuna erdi. Hastalandı. Borçlu olduğu kişiler gelip etrafında toplandılar.

Hepsi üzgün ve umutsuzdu. Şeyh onlara,

‘Allah’ın beş yüz dinar bulmaya gücü yetmez mi sanki?’ diyordu.

O sırada dışarıdan helva satan bir çocuğun sesi geldi. Şeyh, hizmetçisine bütün helvaları gizlice gidip satın almasını söyledi.

‘Alacaklar helvayı yiyince belki acı acı bakmaktan vazgeçerler’ diye düşündü. Helvacı gizlice gidip çocuğun bütün helvasını yarım dinara aldı.

Getirip Şeyh’in önüne koydu.

‘Buyrun’ dedi Şeyh alacaklara, ‘şu güzel helvayı yiyin.’

Herkes helvayı yedikten sonra çocuk da kabını alıp parasını istedi.

Şeyh,

‘Paranı verecek gücüm yok, borç içinde yüzüyorum ben’ deyince, çocuk ağlamaya başladı,

‘Şimdi ben ustama ne söylerim!’ diye saatlerce ağladı.

Bu sırada pek çok kişi çocuğun başına toplanıyordu.

Alacakları da Şeyh’e kızgındı.

‘Bize yaptığın yetmiyormuş gibi bu çocuktan ne istedin!’ diye ona çıkışıyorlardı.

Şeyh bütün bunların hiçbirisine aldırış etmiyordu. Oraya gelenlerden birkaç akça toplansaydı çocuğun parası ödenirdi, ama şeyhin himmeti buna da izin vermemişti. Hiç kimse çocuğa bir şey vermedi.

İkindi vaktinde hizmetci elinde bir tabakla çıkageldi. Şeyh’in halini duyan bir yüce kişi ona armağan göndermişti. Tabağın bir tarafında beş yüz dinar bir yanında da yarım dinar duruyordu. Bu kerameti gören herkes feryat edip şeyhten özürler dilemeye başladı. Şeyh onlara,

‘bütün söylediklerinizi size helal ettim. Bu tabağın sırrına gelince, onu Allah’tan diledim. O da bana doğru yolu gösterdi. Evet, yarım dinar az bir miktar, ama ele geçmesi çocuğun ağlamasına bağlı. O çocuk ağlamadan merhamet denizi çoşup köpürmez.’

Check Also

Üzüm Kavgası Mesneviden Hikayeler